Erwin Clauws

BEËINDIGD

ARTISTIEK ONDERZOEK / The Conscious Quintessence of the Abstract — een vernieuwd onderzoek naar verborgen betekenissen achter de abstracte beeldtaal

Geaccrediteerd door “Onderzoeksraad Sint Lucas Beeldende Kunst Gent” van de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst – België
onderzoeksperiode: mei 2010 - mei 2012

Het onderzoeksproject “The Conscious Quintessence of the Abstract” - een vernieuwd onderzoek naar verborgen betekenissen achter de abstracte beeldtaal - van Erwin Clauws, bestudeert relaties tussen abstracte begrippen en abstracte beelden en hun betekenissen. Dit met het doel voor ogen een reflecterende houding van de toeschouwer tot hun grensgebied uit te lokken. Het grensgebied is daar waar het abstracte en het herkenbare elkaar ontmoeten en elkaar inhoudelijk wijzigen tot een derde betekenis die niet kan bestaan zonder haar twee partners.

Na twee jaar onderzoek is er een doorgedreven visueel en plastisch onderzoek verricht in drie werkgebieden..

werkgebied 1: het abstract kunstwerk en de titel
werkgebied 2: het abstract beeld en metafysische betekenis
werkgebied 3: het abstract beeld en het licht als figuranten

Vanuit verscheidene inhoudelijke gezichtspunten werken een 70-tal multidisciplinaire creaties als een katalysator voor reflectie op de toeschouwer. Tussen deze werken kan de toeschouwer regelmatig visuele en inhoudelijke cross-referenties waarnemen die er op een natuurlijke wijze zijn ingeslopen. Op die manier brengen ze het besef van de onafscheidelijkheid van de drie werkgebieden over.

De multidisciplinariteit van de werken omvat een ruime omkadering van de abstracte lijntekening, schilderwerk, kunstenaarsboek, kunstenaarseditie, fotografie en ruimtevullende installatie-sculptuur.

De totale inhoud van het onderzoek wordt aan het publiek voorgesteld in vier verschillende evenementen verdeeld over twee tentoonstellingsruimtes.

22- 26 februari 2012: Roger Raveel Museum, Machelen-Zulte, tentoonstelling met rondleiding p 26 februari 2012

Resultaten uit het werkgebied 2 “het abstract beeld en metafysische betekenis” en de resultaten uit werkgebied 3 “het abstracte beeld en het licht als figuranten”

BEËINDIGD — meer informatie en beelden: klik hier

10 maart - 22 april 2012: White-Out Studio, Knokke: tentoonstelling

Resultaten uit werkgebied 1 “het abstract kunstwerk en de titel”

BEËINDIGD — meer informatie en beelden: klik hier

13 mei - 17 juni 2012: White-Out Studio, Knokke, window-exhibition 24/24

Resultaten uit werkgebied 1 “het abstract kunstwerk en de titel”, meer specifiek “Le déjeuner sur l'herbe”

BEËINDIGD — meer informatie en beelden: klik hier

Nota bij de tentoonstellingen: niet alle gecreëerde werken tijdens het onderzoek werden tentoongesteld.
Hieronder worden alle werken getoond, ook de niet geëxposeerde.

Gedetailleerde informatie over de drie werkgebieden en de individuele werken:

Werkgebied 1: het Abstract kunstwerk en de titel

Dit domein verkent de invloed van een titel gegeven aan een abstract werk.
Er zijn talrijke historische voorbeelden gekend van welbekende kunstenaars die hun abstract werk een titel meegeven. Vanuit deze traditie was het in dit onderzoek het doel om deze titel-werk combinatie anders — lees vernieuwend — te proberen invullen. Dit is aardig geslaagd omdat ik het pad van de tastbare wereld heb verlaten en meer abstracte gegevens (in titel als in werk) ben gaan opzoeken om rond te werken. De verklaring volgt hieronder.

Misschien eerst enkele voorbeelden uit de traditie: uit het Abstract Expressionisme en het lyrisch abstracte zijn bv. Willem De Kooning (bv. de titel: “Door to the river”), de Belgische kunstenaar Raoul De Keyzer (bv. “Luchtig” en “Onweer”) of de kunstenaar John Hoyland die één van zijn werken “Black Thing” noemt. Ook uit het gebied van het constructivistisch en minimalistisch abstracte enkele voorbeelden: Barnett Newman met “Who’s afraid of red, yellow and blue?” of Brice Marden’s “Chinese Dance”.

Het combineren van titel met beeld beoogde vroeger en nu 3 gemeenschappelijke doelen, nl.:
• de kunstenaars geven te kennen dat ze een extra betekenis aan het werk willen geven dat noch door het abstract werk op zichzelf, noch door de titel op zichzelf kan worden toegevoegd;
• ze breken bij de toeschouwer het beeld stuk dat ontstaat in zijn verbeelding bij het horen van de titel door de toevoeging van hun werk. Dit breken heeft “reflectie” bij de toeschouwer tot gevolg;
• door het uitspreken van het woord “abstract” bestaat het begrip “abstract” — waaronder wij mensen “iets” verstaan wat we niet kunnen vatten — in principe niet meer. Wat is er dan wel dat wil uitgedrukt worden door de abstracte beeldtaal waarvoor de kunstenaar heeft gekozen? Voor “dat” is er tot nu toe geen ander woord dan “abstract”.

In mijn onderzoek fungeert de plastiek van het beeld als een concrete realiteit. De titel daarentegen vult het (rationele) verstand met archetypische beelden ook wel oerbeelden genoemd. Zo’n oerbeeld kent geen vastomlijnde betekenis invulling. Het kent aan het voorwerp waarop het geprojecteerd wordt een bovennatuurlijke glans toe. Het is een betoverende glans doordat ze iets aantrekkelijks, fascinerends heeft maar ook tegelijkertijd iets afschrikwekkends en iets angstaanjagends. De groep van herinneringen die het opwekken van een archetype oproept is persoonlijk bepaald en verscheiden, ook al zijn sommige herinneringen ook globaal aanwezig bij een grote groep mensen.
De psychische energie die het samenvoegen van beeld en dergelijke titel oproept evoceert bij de toeschouwer een derde en persoonlijke invulling van de bedoelde werkelijkheid van het werk. Deze derde en waarheidsgetrouwere invulling zou niet kunnen ontstaan zonder het afzonderlijke bestaan van het concrete en het abstracte en het grensgebied waar beiden elkaar ontmoeten. Door de keuze van beeld en titel uit te puren en te sturen vermag ik mijn werk te verheffen tot het magistrale en monumentale met universele en metafysische dimensies die, soms zelfs onbedoeld, verschijnen door het betrachten van een grotere ‘vol-ledige’ waarheid van het werk dan gebruikelijk is. Deze persoonlijke nuancering van de historische ‘ titel-beeld’-combinatie’ ligt aan de basis van een verdere evolutie en hernieuwde input van het abstracte beeld in het algemeen en het belang van zijn hernieuwde plaats in het hedendaagse kunstlandschap in het bijzonder.

In dit eerste werkgebied zijn er vijf invalshoeken ontstaan die elk een specifiek plastisch probleem tussen beeld en titel inhielden. Daar is de serie monumentale tekeningen “Abstract Characters”, het erbij enigszins aansluitende werk “Le déjeuner sur l'herbe”, de reeks “Mirror … mirror on the wall, who has the most precious art in the hall?”, twee edities nl. “Six NOH Spaces” en “Six studies Amor de lonh” en als laatste het vreemde kunstenaarsboek “How far… is distance?”.

• de serie “Abstract Characters”

In deze serie groot formaat tekeningen koppel ik een universeel abstracte titel zoals “de Onwrikbare” of “de Hardvochtige” aan een sterk gedefinieerde abstracte lijnvorm. Deze titel heeft in ons geheugen geen duidelijk omschreven beeld, zoals bv. de titels hebben die in de inleiding van werkgebied 1 zijn gegeven. (zelfs “Black Thing” heeft een duidelijker imaginair beeld door het woord Black). De titels van de serie “Abstract Characters” kunnen wel een gevoel/herinnering oproepen bij de toeschouwer waaraan eventueel een psychologisch beeld is gekoppeld. Het kan een persoon zijn, iemand die ze haten of die ze willen zijn, iemand die ze kennen … Het kan ook een universeel iets zijn dat geen rekening houdt met het individueel menselijke. Deze vorm van titels plaatst de mens in een “underdog” positie bij niet-identificatie met de inhoud van de titel of in een superieure positie bij identificatie.
Hierin ligt het verschil met de titels uit de inleiding. In de titels van de inleiding blijft de toeschouwer in hetzelfde psychologische vlak van de titel. Hij kan bij een titel als “Door to the river” in zijn geheugen een uitgesproken concrete deur en rivier zien en hij kan beide in zijn directe leefwereld rondom hem plaatsen. Ook een titel als “Who’s afraid of red, yellow and blue” is zo duidelijk dat er geen probleem is voor de toeschouwer. Elk woord “bang”, “rood”, “geel” en “blauw” behoort tot zijn eigen leefwereld. Door de titels van “Abstract Characters” echter wordt hij willens nillens verplaatst naar een ander psychologisch vlak door de “wel of niet identificatie” en de erbij horende vreemde lijnvorm.

Door een dergelijke titel aan een expliciete abstracte lijnvorm te koppelen — de lijnvorm wil op zichzelf al meer zijn dan enkel lijn of omlijnde ruimte —, worden twee zaken veroorzaakt. Eerst geef ik deze meer abstracte titel een visueel gezicht en tegelijkertijd krijgt de tekening een universeel karakter. Hierbij is de toeschouwer bijna verplicht stelling te nemen: of hij aanvaardt wat ik hem als kunstenaar aanbiedt of hij verwerpt dit.
In de twee gevallen is er een andere reflectie bij de toeschouwer dan in het geval van de titels bij de werken uit de inleiding. In deze werken uit de inleiding wordt het denken van de toeschouwer meer poëtisch en is de afbeelding meer illustratie van begrijpbare visuele en tactile dingen.

Tijdens de creatie van “Abstract Characters” start ik niet met een titel die ik wil uitbeelden of met een abstracte lijntekening waaraan ik een titel geef. Nee, de twee (titel en tekening) evolueren in een gelijkopgaande symbiose vanuit een — op een bepaald moment tijdens de creatie — “ontstaan van een universeel gevoelskader” waarnaar de tekening bijna zichzelf beweegt.
Als voorbeeld: bij de creatie van “de hardvochtige” ontstond er — natuurlijk zonder de titel te kennen of de complete tekening te hebben gemaakt — op een gegeven ogenblik vanuit de tot dan getekende lijnen en gebruikte kleur bij mij een gevoel van “gevoelloosheid met spijt”, het gevoel van “het spijt me, maar ik kan niet anders”. Eénmaal dit universeel duidelijk gevoel er is , komt het werk vlug tot een duidelijke vorm met een duidelijke titel.

…a…
links de Onwrikbare — l’Inébranlable — the Immovable — der Unerschütterliche — 2010 / pastel op extra zwaar papier / 250 x 193 cm – a.c.216]
rechts: de Onwankelbare — l’Imperturbable — the Unshakable — der Unbeirrbare — 2010 / pastel op extra zwaar papier / 250 x 193 cm – a.c.218]

…a…
links de Onaanvechtbare — l’Incontestable — the Indisputable — der Unanfechtbare — [2010 / pastel op extra zwaar papier / 250 x 193 cm – a.c.217]
rechts de Aanwezige — le Présent — the Person Present — der Anwesende — [2011 / pastel op extra zwaar papier / presentatie op DiBond 4 mm —250 x 193 cm – a.c.243]

de Hardvochtige — l’Impitoyable — the Heartless — der Hartherzige — [2011 / pastel op extra zwaar papier / presentatie op DiBond 4mm — / 250 x 193 cm – a.c.244]

• het werk “Le déjeuner sur l’herbe, part 1” en “Le déjeuner sur l’herbe: part 2, residual fraction”

In dit werk ben ik gestart vanuit de omgekeerde werkmethodiek van de serie “Abstract Characters” door mezelf de vraag te stellen: is het mogelijk om een abstract beeld te maken vanuit een gegeven of aanwezig gevoel in bestaande kunstwerken. Hierbij is het niet de bedoeling om een abstract beeld te maken van het zichtbare deel van het kunstwerk. Dit is wat verstaan wordt onder “abstractie” (een herleiding van het zichtbare tot lijnen en vormen die een visuele band hebben met de compositorische en coloristische kenmerken van het originele beeld) of “abstraheren” (het originele beeld is vanuit dezelfde compositie en kleur slechts vervormt naar een spel van constructivistische gekleurde vlakken waarin het originele beeld goed herkenbaar blijft) en dit is zeker niet het doel van dit onderzoek.
Ik verklaar me nader: in het originele werk van Manet zien en voelen we in de houding, blik en setting van de hoofdpersonages een “samenhorige opstandigheid/rebellie”.
Deze “rebellerende eenheid” heb ik geanalyseerd en op mijn manier gevisualiseerd in twee delen: een abstracte tekening van “samenhorigheid” in een kleurstelling die refereert aan het natuurlijke kader waarnaar zowel de titel als de herinnering aan het originele werk refereert. Een tweede deel, bestaande uit twee kleine containers die restfractie bevatten: enerzijds gefantaseerde restfractie van een ingebeeld “déjeuner sur l’herbe” en anderzijds werkelijke restfractie van papier, plastiek enz. die is vrijgekomen tijdens de uitvoering van deel 1.

Met het tweede deel scheur (rebelleer) ik het romantische idee — het bijna enige dat door tijd en verkeerde communicatie bij het grote publiek is overgebleven van Manets intentie voor het maken van het werk — in stukken en breng het gehele concept naar de hedendaagse problematiek van milieuvervuiling door restfractie. Ook in zijn oorspronkelijke intentie klaagde Manet met zijn werk twee zaken van zijn tijd aan: allereerst de grote hoeveelheid geïdealiseerde naakten op “Le Salon” die geen enkele binding meer hadden met de werkelijkheid van de toenmalige samenleving en slechts werden vervaardigd om in bourgeois interieurs te worden opgehangen en ten tweede, de alom bekende en getolereerde maar niet uitgesproken prostitutie (door o.a. dezelfde bourgeoisie) in het Bois de Boulogne.

Het was een resolute keuze om dit werk dezelfde afmetingen te geven als de werken uit de reeks Abstract Character. Zodoende was het mogelijk de beide manieren van opbouw vergelijkend te bestuderen en tot de volgende vaststelling te komen: de meer dimensionale constructie (Abstract Characters) staat het weergeven van universeler gegevens meer toe dan de meer vlakke constructie (déjeuner),die meer is geënt op het weergeven van specifieke persoonlijk of groepswaarden/emoties.

…a…
links: Le déjeuner sur l’herbe — part 1 [2011 / pastel op extra zwaar papier / presentatie op DiBond 4 mm / 250 x 188 cm – a.c.238a]
rechts Le déjeuner sur l’herbe — part 2, residual fraction [2011 / twee containers met restafval, papier, plastiek, pastel en glas / 90 x 60 x 28 cm – a.c.238b]

• graphic-photographic works “Mirror … mirror on the wall, who has the most precious art in the hall?”

De opdracht die ik voor mezelf in dit onderzoeksgebied extra heb geformuleerd: het fotografisch creëren van een beeld met licht herkenbare elementen. Het was mijn doel om met de fotografische resultaten grafische composities samen te stellen waarin de originele foto's niet meer als foto fungeren maar als een abstract beeld in een abstract compositorisch geheel. Het toevoegen van een bekende zin uit de sprookjeswereld als titel geeft deze “fotografisch-grafische werken” een extra gelaagdheid voor de toeschouwer. Een reflectie kan van start gaan bij de toeschouwer: in de eerste plaats over zijn eigen kijk naar de waarde van kunst, in de tweede plaats over het verhaal dat het afgebeelde hem wil voorhouden.
Naar het einde toe van de onderzoeksperiode waren drie van dergelijke werken gerealiseerd. Met deze basis is de reeks verdergezet en behoort ze thans tot mijn reguliere praktijk.

…a……a…
Mirror … mirror on the wall, wo has the most precious art in the hall? — nr. 1 (links) – nr. 2 (midden) – nr. 3 (rechts)
2011-’12 — 161x262 cm — digigraphie — Epson Ultrachrome K3 Ink op PhotoRag 308 gr — a.c. 270, 271, 272

• de edities “Six NOH Spaces” en“Six Studies Amor de lonh”

Om het werkgebied “Abstract werk en titel” van het onderzoek zo ver mogelijk door te voeren, was er nood aan een andere invulling van tijd en ruimte dan de invulling die te vinden is in de vorige werken. In de vorige werken en reeksen zijn de tijds- en ruimte invulling statisch. De gevonden thema's voor de edities (Noh theater en een opera rond het thema onbereikbare liefde) steunen op complexe in elkaar grijpende niveau's van verschillende tijds- en ruimtebelevingen. Heden en verleden in functie van toekomst en elk op hun beurt gekoppeld aan verschillende plaatsen en ruimtes veroorzaken een bijzonder complex kluwen van contemplatie over de rol en de functie van het eigen ik van de toeschouwer in zowel microscopische (de persoonljke leefwereld) als macroscopische (de wereld en de kosmos) zin. In “Six Noh-Spaces” is het onderwerp de psychologische contemplatie-aura veroorzaakt door het subtiel verweven van een werkelijke en geestelijke wereld in de Japanse Noh theaterstukken. In “Six studies Amor de lohn” is het onderwerp de onbereikbare liefde tussen twee wereldlijke personen, enerzijds letterlijk, anderzijs symbolisch voor de onbereikbare eenheid van een menselijk wezen met een Godheid.
Deze moeilijker onderwerpen transformerend naar een visuele abstracte output, besefte ik dat het gebruik van repetitie op verscheidene bladen een goede optie was. De editie en het 'artist book' medium bleken een goede keuze te zijn in weerwil van het gebruik van het bewegend beeld, waarvan ik mezelf de restrictie had gegeven dit niet in het onderzoek te gebruiken.
Ook de intieme sfeer van de media 'editie' en 'artist book' dragen bij aan een contemplatieve totaalsfeer die de onderwerpen niet alleen zelf oproepen maar ook vragen.

editie — “Six NOH spaces”

De editie “Six NOH-spaces” bevat zes digitale prints met lijntekeningen van imaginaire half afgebakende ruimtes. Het half afgebakende zorgt voor een open-gesloten ruimte. Het is de speelruimte zelf waarin een Noh stuk wordt uitgevoerd die aanleiding heeft gegeven tot deze constructies. De Noh-theaterruimte wordt begrensd door vier hoekpilaren, die voor de gemaskerde Noh-acteurs orientatiepunten vormen tijdens het spel. Het doel van elke tekening was het visualiseren van diverse psychologische ruimtes door het spel van open-gesloten, kort-lang en gebonden en niet gebonden lijnenconstructies. Elke tekening toont daardoor een andere atmosfeer van werkelijkheid-onwerkelijkheid. Dit is een vergelijkbare sfeer van de verweven werkelijkheid met de onwerkelijkheid van de geestelijke wereld die steeds voorkomt in de Noh stukken. Door de personages die in de geestelijke wereld worden ten tonele gebracht (meestal voorouders en gevallen krijgers, helden) krijgt de geestelijke wereld een hoeveelheid werkelijkheidsgehalte. Elke scène en de bijhorende teksten en muziek hebben telkens als doel de toeschouwer naar een ander spiritueel niveau te tillen. Hierdoor heeft een Noh-stuk een hoog metafysisch gehalte. Het laat de toeschouwer reflecteren over zijn lot, doel en bestemming. Deze reflectie wil ik ook in de tekeningen opvoeren door het gebruik van eenvoudige, bijna efemere lijnen in een constructiespel van open en gesloten ruimtes waarbinnen elke lijn in een bijzondere spanningsveld staat tot de andere lijnen.
Ook wil dit werk door de bijhorende verklarende uitleg (een door de uitgever toegelaten reproductie van de tekst Fenollosa on the Noh uit het boek The Classic Noh Theatre of Japan van Ezra Pound en Ernest Fenollosa) de toeschouwer een mogelijke weg wijzen naar verdere informatie over het Noh Theater.

aaa

Edition Six NOH Spaces
Zes digitale prints op papier: NOH Space n° 1 (a.c. 275a) – NOH Space n° 2 (a.c. 276a) – NOH Space n° 3 (a.c. 277a) – NOH Space n° 4 (a.c. 278a) – NOH Space n° 5 (a.c. 279a) – NOH Space n° 6 (a.c. 280a) • zes originele kunstenaarsprints verzameld in een kartonnen zwarte doos — elke print 59,4x42 cm — Epson Ultrachrome K3 Inkt op Epson Enhanced Matte Posterboard 800 gr — artist’s catalogue n° 281 • editie van 30 exemplaren — gesigneerd en genummerd door de kunstenaar • © 2011 — concept, tekeningen, grafisch ontwerp, prints — Erwin Clauws (Alle rechten voorbehouden, geen enkel deel mag uit deze editie worden gereproduceerd op enigerlei wijze – mechanisch, elektronisch of digitaal, inclusief de reproductie in www-gebaseerde informatie, zonder schriftelijke toestemming van de kunstenaar).

editie — “Six studies Amor de lonh”

De editie “Six studies Amor de Lonh” heeft als inspiratiebron de opera ‘L’Amour de loin” van de hedendaagse Finse componiste Kaija Saariaho. Onder het beluisteren en zien van deze opera ontstond een plan om rond het thema van “de onbereikbare liefde” een plastisch werk te maken. Het eigenaardige tijdsverloop dat gepaard gaat met het bekijken en herbekijken van losse pagina’s uit een editie, leek me een uitstekende metafoor voor deze gelijktijdige onbereikbaarheid en toch aanwezigheid. De zes dubbele composities van een vlak en een lijnenspel die met elkaar op een blad telkens opnieuw converseren wil de symboliek van de geestelijke verbondenheid van de verliefden aan de toeschouwer meegeven. Het is een verhaal over liefde en hoop, telkens opnieuw herhaald …
En indien de toeschouwer geïnteresseerd zou raken naar de opera en erin ook de boodschap van een onbereikbare liefde als metafoor voor de onbereikbare eenheid met een God kan herkennen of zich verder wil verdiepen in aanverwante thema’s zoals L’enamourement (de dichter die verliefd wordt op iemand die hij nog nooit heeft gezien: la jamais-vu en de elementen van lotsbestemming en zielevereniging), of Amar desamatz (de dichter bemint maar wordt zelf niet bemind, slechts in droom of toekomst is er hoop op een ontmoeting met de geliefde waarvan de liefde enkel uit haar soms bittere woorden zal bestaan), of La mort-par-amour (het beruchte thema van de liefdesdood, sterven voor of door liefde, een klassiek thema in alle kunstvormen), dan is dit een mooie aanvulling bij het werk van de kunstenaar.

aaa

a aa

a aa

Editie Six studies Amor de lonh
Zes combinaties van digitale print met manuele toevoeging op papier: Amor de lonh n° 1 (a.c. 283a) – Amor de lonh n° 2 (a.c. 283b) – Amor de lonh n° 3 (a.c. 283c) – Amor de lonh n° 4 (a.c. 283d) – Amor de lonh n° 5 (a.c. 283e) – Amor de lonh n° 6 (a.c. 283f) • zes originele kunstenaarsprints met manuele potloodtoevoeging verzameld in een kartonnen zwarte doos — elke print 59,4x42 cm — Epson Ultrachrome K3 Inkt op Epson Enhanced Matte Posterboard 800 gr — artist’s catalogue n° 283 • editie van 30 exemplaren — gesigneerd en genummerd door de kunstenaar • © 2011 — concept, tekeningen, grafisch ontwerp, prints — Erwin Clauws (Alle rechten voorbehouden, geen enkel deel mag uit deze editie worden gereproduceerd op enigerlei wijze – mechanisch, elektronisch of digitaal, inclusief de reproductie in www-gebaseerde informatie, zonder schriftelijke toestemming van de kunstenaar).

• artist book — “How far … is distance?”

In dit manueel getekende leporello boek wordt de kijker meegenomen in een visueel-filosofische tocht van een eenvoudige lijn die zich buigt over de vraag “hoe ver is afstand”.
Terwijl de lijn zich op twee verschillende manieren over het blad beweegt kunnen er tijdens het bladeren misschien antwoorden ontstaan bij de contemplatieve toeschouwer.

Om al de pagina’s uit het boek te bekijken op YouTube link: http://www.youtube.com/watch?v=StMo2CVAo0k

aaa

How far … is distance
[2007-2010 – “loop” leporello artist book / zwart potlood op Whenzou paper / – Cover papier map: 32 x 49,5 cm / boek: één “loop” = 22 zijden 29 x 46 cm; totale lengte: 638 cm – a.c. 106]
Editie van 9 copies en één artist proof. • Bescherm map en pagina's zijn manueel vervaardigd door de kunstenaar.
Elk exemplaar op aanvraag (met volgnummer: max. 9)., lichte variaties in tekening en map zijn bij iedere kopie zeker.

Werkgebied 2: het Abstracte beeld en metafysische betekenis

Het landschap is een van de belangrijkste inspiratiebronnen in mijn totale oeuvre. Niet enkel in zijn totaliteit waar het de natuur betreft maar ook in zijn microcosmos en onzichtbaarheid waar het de krachten betreft die leven en dood veroorzaken en zo de verscheidenheid van het leven uitmaken. Op één of andere manier zijn deze krachten, die voor ons chaotisch lijken omdat we er als mens maar geen greep op krijgen, in een belangrijke mate “abstract”. Tijdens de verdieping van het onderzoek zijn er twee inhoudelijke richtingen ontstaan van waaruit artistieke werken zijn gecreëerd..
Een eerste categorie van werken onderzoekt het begrip “metafysisch landschap”. Dit is het landschap waarvoor mensen blijven staan, waarvan kunstenaars beelden maken, waarvan foto’s worden genomen. Het landschap waaraan iets mystieks en ondoorgrondelijk kleeft.
De tweede categorie van werken concentreert zich op chaos en structuur die in de natuur/cosmos aanwezig is. Vogels en insecten vliegen schijnbaar chaotisch door de lucht; natuurlijke plantengroei is onvoorspelbaar enz. en toch wordt die chaos telkens opnieuw een structuur: vogels worden een trekkende groep met een duidelijk doel, natuurlijke groei wordt een boom of struik die zijn grenzen heeft, honderdduizenden levensvormen wordt onze aarde, enz.
Vanuit deze twee lijnen werden een grote groep werken gemaakt waarin het “metafysische” een belangrijk onderdeel vormt. Het metafysische in de zin van onbekende en overheersende krachten ingebed in een gestructureerd menselijk dagelijks leven van tijd en ruimte en meer en meer herkend door de exacte wetenschappen.

Eerste categorie in “Abstract beeld en metafysische betekenis” — het metafysisch landschap

• project “A room with a landscape view” — deel één “basis”

Dit project, specifiek voor het onderzoek “The Conscious Quintessence of the Abstract”, is ontstaan uit de directe waarneming van het landschap en zijn details. Het is een ruimtevullend concept dat bestaat uit 13 schilderwerken, tien houtskooltekeningen, een fotografisch werk en een fotografische kunstenaarseditie met 144 foto’s. Ze worden éénmalig samengebracht in dit onderzoeksproject wegens hun drijvende en constante impuls voor de verschillende onderzoeksdomeinen. De volledige groep is énmalig tentoongesteld in het Roger Raveel Museum van 22-26 februari 2012.

Elk van de werken toont een eigen inzicht en visie op het begrip “landschap”. Ze zijn allen op een of andere wijze visueel of inhoudelijk met elkaar verbonden. Vandaar de titel van het project: een kamer met een visie/zicht op een landschap. Deze titel is meer inhoudelijk dan beeldend bedoeld.
Op een fotografisch werk dat aan het begin van het onderzoek is vervaardigd, is links en rechts in de schaduwen een abstract schilderwerk uit mijn oeuvre te bespeuren, maar deze vormen niet het onderwerp van de foto, wat normaal gebruikelijk is. Ze nemen een rol aan van stille commentatoren op het beeld in het midden: een landschap gezien door een muurbreed raam. Deze twee schilderwerken worden in realiteit in de tentoonstellingsruimte gebracht, zodat de toeschouwer hun vorm, kleur en echte realiteit naast hun andere realiteit op de foto, kan ontdekken. Hun ondertitel “Quand nous voulons faire comprendre le tout par le partie ou le partie par le tout” (met dank aan Cicero) vervolledigt de setting en geeft een kleine tip om dit project beter te begrijpen. Deze foto bracht me niet enkel op het idee om een reeks van werken (oudere en nieuwe) samen te brengen zodat ze allen samen “een visie — of beter gezegd verschillende visies samen als één geheel” zouden tonen, maar ook op het idee voor de titel van de foto en het ganse project: “A room with a landscape view”
De overige elf schilderwerken tonen een evolutie van “landschap” tot “metafysisch landschap”, een artistiek intiem zoekproces (Painted Landscapes) waaruit een groot deel van het recente abstracte werk is ontstaan, zoals de series “Abstract Characters”, de werken Mirror ... mirror on the wall , who has the most precious artwork in the hall?”; de fotografische werken en de edities “six NOH spaces” en “six studies Amor de lonh”. Ook ligt dit onderzoek rond het metafysisch landschap en zijn invloed op de evolutie van mijn latere werken aan de basisi van een lezing: “het metafysisch landschap; een ontbrekende schakel”
Hoe belangrijk deze reeks schilderwerken in het totale onderzoek is, toont ook de reeks houtskooltekeningen “Part of a landscape”, die voor hun tekenstijl en compositie schatplichtig zijn aan de “painted landscapes”.
Naast deze werken willen de 144 foto’s uit de fotografische editie “Part of a landscape nr. 13 — 144 black and white shots” een metafysisch beeld oproepen van het overkoepelend levensproces in de natuur dat nooit begint en nooit eindigt. De 144 beelden — allen variaties op één visueel concept — visualiseren de voorbij glijdende momenten van een onduidelijk tweeledig proces, afbrekend of vormend, in elkaar opgaand of elkaar afstotend …

A room with a landscape view [2010-’11– foto gekleefd op DiBond – 58 x 35 cm – a.c. 241]

…a…
links: Quand nous voulons faire comprendre le tout par le partie ou le partie par le tout. (nr.1) [2006-’11– pigment en olie op ruwe canvas – 195x155cm – a.c.53]
rechts: Quand nous voulons faire comprendre le tout par le partie ou le partie par le tout. (nr.2) [2009-’11 – pigment en olie op ruwe canvas – 195x155cm – a.c.149]

• project “A room with a landscape view” — deel twee: de serie “Painted Landscapes”

Reflecties over “het landschap”

Wanneer men een landschap bekijkt en men zich mentaal losmaakt van “het herkennen” van de elementen die een landschap uitmaken — zoals bomen, gras, wolken enz. — dan blijft enkel “ruimte” over waarin ongeziene krachten samenwerken om elementen te vormen waarvan het geheel door de mens als “natuur en landschap” wordt benoemd. Uit deze “metafysische” gedachtegang zijn de werken “Painted Landscape” ontstaan waarvan letterlijk te zien is hoe door de jaren heen mijn geschilderde landschap (in Painted Landscape nr. 1, 2 en 3) zich steeds verder abstracter en abstracter voordoet, tot er een soort van kern is geschilderd, die ik het metafysisch landschap noem (Painted Landscape nr. 4 en 5). Dit metafysisch landschap tracht “het geheel van gelijkwaardige krachten” te tonen zonder menselijk onderscheid van goed, beter, slecht enz.
Dit thema wordt verder geëxploreerd aan de hand van werk van andere kunstenaars in de lezing “Het metafysisch landschap: een ontbrekende schakel” die in de maand november 2012 is gepland.
In deze serie werken is duidelijk te zien hoe het geschilderde beeld zich naar de kern van een plastisch probleem toedraait, nl. hoe geef je een ruimte weer waarin enkel krachten zijn?. Uiteindelijk is er een potloodlijn overgebleven die de omtreklijn van een frontale perspectief is van een verenigd staand en liggend vlak zonder middenlijn met daarin een geschilderde beweging. Het stelt de ruimte voor waarin het levensdrama zich afspeelt. Vanuit deze ruimte zijn heel wat andere werken ontstaan zoals de aandachtige lezer en toeschouwer kan opmerken. Hierbij valt inhoudelijk op te merken dat “de studie om via de abstracte lijn het drama van het leven weer te geven” (een studie die in het onderzoek tot heel wat nieuwe inzichten en werken heeft geleid) een waardig en ook logisch plastisch vervolg is op deze kern van het metafysisch landschap.
Om deze reden heb ik de “Painted Landscapes”, ondanks hun vroegere ontstaansdata, als een éénmalig project opgenomen in het onderzoek “The Conscious Quintessence of the Abstract”. Het “metafysisch landschap” is de stap net voor “abstracte kunst”.

aaa aaa
links: Painted landscape 1 [2005 – pigment en olie op ruw canvas – 70x50cm]
midden: Painted landscape 2 [2005 – pigment en olie op ruw canvas – 70x50cm]
rechts: Painted landscape 3 [2006 – pigment en olie op ruw canvas canvas – 70x50cm]

aaa aaa
links: Painted landscape 4 — Metafysisch landschap [2006 – pigment en olie op ruw canvas – 70x50cm]
midden: Painted landscape 5 — Metafysisch landschap [2007 – pigment en olie op ruw canvas – 70x50cm]
rechts: Painted landscape 6 [2007 – pigment, potlood en olie op ruw canvas canvas – 70x50cm]

aaa aaa
links: Painted landscape 7 [2007 – pigment, potlood en olie op ruw canvas – 70x50cm]
midden: Painted landscape 8 [2007 – pigment, potlood en olie op ruw canvas – 70x50cm]
rechts: Painted landscape 9 [2008 – pigment, potlood en olie op ruw canvas – 70x50cm]

aaa
links: Painted landscape 10 [2008 – pigment, potlood en olie op ruw canvas – 70x50cm]
rechts: Painted landscape 11 [2008 – pigment, potlood en olie op ruw canvas – 70x50cm]

• project “A room with a landscape view” — deel drie: de serie houtskooltekeningen “Part of a landscape”

aaa aaa
links: Part of a landscape 1 [2008 – houtskool op papier – 34,5x29cm – a.c.112]
midden: Part of a landscape 2 [2009 – houtskool op papier – 47x31cm – a.c.159]
rechts: Part of a landscape 3 [2009 – houtskool op papier – 48x32cm – a.c.160]

aaa aaa
links: Part of a landscape 4 [2009 – houtskool op papier – 48x32cm – a.c.165]
midden: Part of a landscape 5 [2009 – houtskool op papier – 36x25cm – a.c.162]
rechts: Part of a landscape 6 [2009 – houtskool op papier – 51x36cm – a.c.163]

aaa aaa
links: Part of a landscape 7 [2008 – houtskool op papier – 31x32,5cm – a.c.164]
midden: Part of a landscape 8 [2009 – houtskool op papier – 58x42cm – a.c.169 – in private collectie]
rechts: Part of a landscape 9 [2010 – houtskool op papier – 56x36cm – a.c.219]

aaa aaa
links: Part of a landscape 10 [2010 – houtskool op papier – 47x31cm – a.c.220]
midden: Part of a landscape 11 [2011 – houtskool op papier – 51x36cm – a.c.259 – in private collectie]
rechts: Part of a landscape 12 [2009 – houtskool op papier – 48,5x26cm – a.c.260]

• project “A room with a landscape view” — part four “Part of a landscape nr. 13 – 144 black and white shots”

144 fotografische beelden in een speciale houten box.
In dit werk worden tegenstellingen uit de natuur gebruikt om een metafysisch beeld op te roepen van een proces dat nooit begint en nooit eindigt.
De 144 beelden — allen variaties op één visueel concept — visualiseren de voorbij glijdende momenten van een onduidelijk tweeledig proces, afbrekend of vormend, in elkaar opgaand of elkaar afstotend ….

Om de box en enkele foto’s uit de editie te bekijken op YouTube link: http://www.youtube.com/watch?v=81CBPTBhn5Q

aaa

Part of a landscape nr.13 — 144 black and white shots
[2010 – 144 fotografische beelden in lichthouten box – box: 47,5 x 38,5 x 12 cm / foto’s: 33 x 24 cm – a.c. 199]
De foto’s zijn door de kunstenaar geprint op “digital Fine Art paper, Fibaprint© White Semi-Matte 300 gsm” met duurzame Epson Ultrachrome K3 Ink.
De box is manueel vervaardigd door de kunstenaar.
Eerste exemplaar, volgende exemplaren op aanvraag (met volgnummer: max. 9).

• project “A room with a landscape view” — deel vijf,
lezing met beeldprojectie: “Het metafysische landschap? Een ontbrekende schakel ? …”

Inhoud
Door dit onderzoek en vnl. door het project “A room with a landscape view” heb ik in de Westerse kunstgeschiedenis van het landschap een nogal zeldzaam type van landschap-kunstwerk kunnen onderscheiden. Hun totale karakter getuigt van een gecombineerd “religieus-mystiek” + “esoterisch-meditatief” karakter, dat herkenbaar is aan specifieke picturale en compositorische elementen. Dit type landschap is terug te vinden vanaf de Romeinse Antieke tijd tot de dag van vandaag.
Ik heb deze landschappen met hun typische kenmerken het “metafysisch landschap” genoemd.

In het eerste deel van de lezing worden deze “religious-meditatieve” beeldelementen die hun herkenning uitmaken, geanalyseerd en geduid aan de hand van vergelijkende beelden van “niet-religieus-meditatieve beelden”. Hun creatie wordt eveneens gerelateerd aan het geestelijk denken van hun maker.

Het tweede deel behandelt de positie van dit metafysisch landschap als een mogelijk keerpunt in een artistiek carrière en de nood van een blijvend doch evoluerend mystiek inzicht bij de kunstenaar om de metafysische aspecten van de natuur te kunnen binnenbrengen in zijn toekomstige werken.
Piet Mondriaan en zijn werk worden aangehaald als een standaard model in dit gezichtspunt.
Verder verduidelijk ik het gebruik van het metafysisch landschap in mijn onderzoeksonderdeel “A room with a landscape view” dat de toeschouwer laat kennis maken met esoterische gezichtspunten over het landschap/natuur en hoe dit metafysisch landschap (zoals ook bij Mondriaan) de bron is geworden voor nieuw abstract werk met een universele ‘mens-natuur’ inhoud.

Tweede categorie in “Abstract beeld en metafysische betekenis” — Chaos versus structuur

In deze tweede categorie werken uit het onderzoeksdomein “Abstract beeld en metafysische betekenis” ligt de focus op chaotische structuren die tegelijkertijd een gesloten eenheid vormen. Ik tracht aan de hand van deze werken te laten aanvoelen dat chaos niet bestaat, maar dat het onze menselijke geest is die chaos veroorzaakt, omdat dezelfde menselijke geest onvoldoende is ontwikkeld om de achterliggende regels en wetten te kunnen onderscheiden en kennen die deze schijnbare chaos liggen .
Er werden drie drie projecten gerealiseerd in deze tweede categorie. Elk project geeft terug een specifieke visie over hoe chaos eigenlijk structuur is, of structuur kan creëren.

• project “Di sette giorni” (of zeven keer drie tekeningen)

Drie reeksen
Aan ‘di Sette Giorni’ ben ik, met de vooropgestelde speelsheid van een kind, gestart met het vrij tekenen van zeven cirkelachtige spiraalvormen op een blad rijstpapier en dit zeven maal. Ik gaf deze eerste zeven tekeningen de naam “Une realità” (elk 100x70 cm), duidend op de werkelijkheid van deze tekeningen zonder enige regel of wet , alhoewel de restrictie voor het gebruik van enkel borstel en inkt wel een regel kan genoemd worden. Daarna werd de “plaats van de inktvlekken” nauwkeurig opgemeten en de gegevens ingebracht in de computer. Daarop werden deze punten, volgens vooropgestelde principes, door lijnen verbonden. Deze lijntekeningen werden op hun beurt de basis voor de tweede reeks van zeven tekeningen. In deze tweede reeks waren de lijnen op hun beurt onderwerp voor het toepassen van een intuïtieve “inkt-potlood uitvoeringscode”. Deze reeks kreeg de titel “Nero e Grigio” (telkens 150 x 98 cm).
De derde reeks “Corpi, Colori ed Improvvisazioni” (telkens 225x98cm) is op haar beurt een vormelijk en kleurig verder bouwen — terug via computer software en manipulatie — op de vormen van de tweede reeks. Tijdens dit verder bouwen heb ik de menselijke verbeelding de vrije loop gelaten, zowel in kracht als in diversiteit.

Hieronder de 21 tekeningen — in de juiste verhoudingen t.o.v. elkaar — in 7 groepen van 3 tekeningen.

aaa

• Realità QXV —2010 — 100x70 cm — inkt op rijstpapier
• Nero e Grigio QXVA — 2010 — 150x98 cm — inkt en potlood op rijstpapier
• Corpi, Colori ed Improvvisazioni QXVB colori giallo, giallo scuro e sanguigno — 2010 — 225x98 cm — dye inkt op rijstpapier

aaa

• Realità QIV —2010 — 100x70 cm — inkt op rijstpapier
• Nero e Grigio QIVA — 2010 — 150x98 cm — inkt en potlood op rijstpapier
• Corpi, Colori ed Improvvisazioni QIVB colori nero e cremisi — 2010 — 225x98 cm — dye inkt op rijstpapier

aaa

• Realità QIX —2010 — 100x70 cm — inkt op rijstpapier
• Nero e Grigio QIXA — 2010 — 150x98 cm — inkt en potlood op rijstpapier
• Corpi, Colori ed Improvvisazioni QIXB colori blue-jeans, giallo e nero seppia — 2010 — 225x98 cm — dye inkt op rijstpapier

aaa

• Realità QXIII —2010 — 100x70 cm — inkt op rijstpapier
• Nero e Grigio QXIIIA — 2010 — 150x98 cm — inkt en potlood op rijstpapier
• Corpi, Colori ed Improvvisazioni QXIIIB colori verde e rosa — 2010 — 225x98 cm — dye inkt op rijstpapier

aaa

• Realità QXIV —2010 — 100x70 cm — inkt op rijstpapier
• Nero e Grigio QXIVA — 2010 — 150x98 cm — inkt en potlood op rijstpapier
• Corpi, Colori ed Improvvisazioni QXIVB colori azzurro e verde — 2010 — 225x98 cm — dye inkt op rijstpapier

aaa

• Realità QX —2010 — 100x70 cm — inkt op rijstpapier
• Nero e Grigio QXA — 2010 — 150x98 cm — inkt en potlood op rijstpapier
• Corpi, Colori ed Improvvisazioni QXB colori nero seppia, giallo ocra, terra di siena bruciata e grigio — 2010 — 225x98 cm — dye inkt op rijstpapier

aaa

• Realità QXI —2010 — 100x70 cm — inkt op rijstpapier
• Nero e Grigio QXIA — 2010 — 150x98 cm — inkt en potlood op rijstpapier
• Corpi, Colori ed Improvvisazioni QXIB colori azzurro, fresco verde e nero — 2010 — 225x98 cm — dye inkt op rijstpapier

• project Cell&Bodyworks

Cell&Bodyworks is de overkoepelende titel die ik heb gegeven aan twee series van werken in dit project. Kleine pasteltekeningen op doek enerzijds en ruime houtslkooltekeningen op papier anderzijds.
Beide tonen ze een plastische zoektocht naar het ontstaan van vorm vanuit beweging, macrocosmisch en microscopisch.
Vanuit mijn interesse voor “gedeeltelijk vrijgegeven kennis” door intuïtieve wetenschappers en nog niet beëindigde experimenten door hedendaagse alchemisten … is het voor mij zonneklaar dat hun zoektocht eigenlijk ontstaat uit één kosmisch gegeven, nl. Creatie. Daardoor is “Creatie” de oerbron die verantwoordelijk is voor alle menselijke activiteit. Misschien zal in de toekomst het begrijpen van het begrip “Creatie” de geestelijke broederschap aantonen van alle mensen … ongeacht hun geloof of godsdient.

De werken in dit project Cell&Bodyworks zijn vnl. “getekend” of werken waarin enkel “de primaire actie van met de hand tekenen” het doel is. Deze actie van “abstract doorlopend tekenen” (niet te verwarren met automatisch tekenen) is een dubbele metafoor. Een metafoor voor het bijna blindelings doch bewust menselijk onderzoek om de geheimen van het Leven bloot te leggen en een metafoor voor het nooit eindigende actie van bovenmenselijke Creatie.

aaa
links: Cantharidine Creating I [2009 – houtskool op ruw canvas – 70x50 cm – a.c.179]
rechts: Ptomaïne Creating I [2010 – houtskool en pastel op ruw canvas – 65x73 cm]

aaa
Creatine Creating II [2010 – pastel op ruw canvas – 65x83 cm] met rechts detail

aaa
links Creatine Creating I [2010 – pastel op ruwe canvas – 50x70 cm]
rechts: Cantharidine Creating II [2009 – houtskool op ruw canvas – 78x71 cm – a.c.180]

aaa
linksboven: BodyWork 1 [2009 – houtskool op papier – 150x190 cm – a.c.148]
linksbeneden BodyWork 4 [2009 – houtskool op papier – 150x220 cm – a.c.175]
rechts: twee details

aaa
links: BodyWork 2 [2009 – houtskool op papier – 150x190 cm – a.c.173]
rechts: Bodywork 3 [2009 – houtskool op papier – 150x220 cm – a.c.174]

BodyWork 5 [2009 – houtskool op papier – 265x150cm – a.c.176]

• project “RED Line Space Sculpture”

RED Line Space Sculpture is een ruimtelijk project waarbij de vormende en afbrekende principes in de natuur zoals hangen, steunen, trekken, ontdubbelen, herhalen en mannelijk-vrouwelijk worden gehanteerd, niet om de natuur na te bootsen, maar om ruimtevullende structuren te creëren die zowel een opbouwend als een afbrekend gevoel bij de toeschouwer oproepen en tegelijkertijd een visuele relatie opbouwen met mogelijk herkenbare natuurfenomenen, zoals het mannelijk en vrouwelijk principe samen in één plant of dode takken op de grond, lianen, enz. Telkens opnieuw wordt de beschikbare ruimte onderzocht op haar mogelijkheden om tot een site-specified sculptuur te komen.
Door de rode kleur, het materiaal plexi en het gebruikte profiel ontstaat eveneens een visuele relatie met de industrie die agressief op de natuur inwerkt, maar die zelf inherent steunt op bouw en afbraak.
De in deze fotoreeks voorgestelde voorbeelden willen het ruimtelijk onderzoek tonen en zijn slechts enkele voorbeelden van vele mogelijkheden.

AAA

Werkgebied 3: het Abstract beeld en het Licht als figuranten

In dit werkgebied is licht de primaire figurant (ik beschouw “de foto op zichzelf “als het hoofdpersonage) vanwege zijn dualistisch “abstract-herkenbaar” karakter. Ik gebruik dit licht op een andere wijzen dan we gewoon zijn het te zien. Het gewone gebruik van licht beperkt zich meestal tot het gebruik ervan als wezenloze lichtbron: om iets te kunnen zien in het donker of als “spotlight en aandachtstrekker”.
In mijn werkgebied 3 gebruik ik het licht als een noodzakelijk onderdeel in een setting met andere beeldelementen (waarvan het eigen werk er één kan zijn) waarin het een evenwaardige plaats krijgt als de andere beeldelementen in de setting. Het licht is hierdoor niet lager abstract. Zijn eigen betekenis als wezenloze lichtbron is gewijzigd waardoor de betekenis van de andere beeldelementen waarmee het een partner vormt in de werken ook wordt gewijzigd.
Er zijn ook hier terug, twee soorten van werken gecreëerd. Eerst is er een reeks met individuele foto's en verder zijn er twee semi-ruimtelijke lichtwerken (“semi” duidt op het feit dat een gedeelte van het werk een muur van de ruimte is en het andere deel van het werk een ruimtelijk geplaatste lichtbron).
Het fotografisch werk speelt vnl. rond 3 actoren: het aanwezige daglicht (in veel gevallen van links komend, waardoor het refereert aan de genre schilderwerken van Vermeer (maar dan zonder mensen); het vaak bewust aanwezig binnenbrengen in de foto van mijn eigen abstract werk op een manier dat dit werk net als het licht slechts een bijrol vervult en geen hoofdrol. De derde actor is de alledaagse binnenruimte, vaak in een bijzonder tijdelijke staat, bestudeerd vanuit haar picturaliteit en niet zozeer vanuit haar architectonische of emotionele waarde. Het geheel dient een intieme sfeer van picturale rijkdom in visueel armoedige ruimtes. Deze picturaliteit wordt extra benadrukt door de hedendaagse technologie van inkjet printen.

• Individuele foto's

AAA
links: Starting a set up for a picture with LED light and an abstract painting. — 2012 — 44x35 cm — foto — Epson Ultrachrome Ink op PhotoRag 308 gr, gekleefd op DiBond 4mm — a.c. 284
rechts: Dawn, an abstract painting and an old off line television. — 2011 — 39,5x45 cm — foto — Epson Ultrachrome Ink op PhotoRag 308 gr, gekleefd op DiBond 4mm — a.c. 239

AAA
links: Composition in a room with a towel and the first morning light. —2011 — 37x24,5 cm — foto — Epson Ultrachrome Ink op PhotoRag 308 gr, gekleefd op DiBond 4mm — a.c. 242
rechts: Still life with cellar light and “Petit Manseng” grapes in a plate on a table. — 2011 — 40x39 cm — foto — Epson Ultrachrome Ink op PhotoRag 308 gr, gekleefd op DiBond 4mm — a.c. 267

AAA
links: Basil on a microwave on a fridge. — 2011 — 48x33 cm — foto — Epson Ultrachrome Ink op PhotoRag 308 gr, gekleefd op DiBond 4mm — a.c. 268
rechts: October light, coffee and tea. — 2011 — 39,5x40,5 cm — foto — Epson Ultrachrome Ink op PhotoRag 308 gr, gekleefd op DiBond 4mm — a.c. 273

AAA
links: Two reflections — 2011 — 39,5x40,5 cm — foto — Epson Ultrachrome Ink op PhotoRag 308 gr, gekleefd op DiBond 4mm — a.c. 240
rechts: Two studies for “Dawn, an abstract painting and an old off-line television” on a wall. — 2011 — 37x24,5 cm — foto — Epson Ultrachrome Ink op PhotoRag 308 gr, gekleefd op DiBond 4mm — a.c. 274

Ticino, anno 1997. — 2011 — 49x31 cm — foto — Epson Ultrachrome Ink op PhotoRag 308 gr, gekleefd op DiBond 4mm — a.c. 282

• Twee semi-ruimtelijke lichtwerken

Het ruimtelijk werk kenmerkt zich door het gebruik van semi-arme materialen. Semi-arme materialen zijn materialen die in onze dagdagelijkse omgeving te vinden zijn waarop geen specifieke stempel zoals design, antiek, kitsch enz. is te kleven. Graag gebruik ik in het ruimtelijk werk een muur, als symbool voor de klassieke ophangplaats van een kunstwerk. Deze muur wordt in de werken een subject. Niet langer een ophangplaats maar wel een actieplaats, de plaats waar het kunstwerk ontstaat of zijn voleinding krijgt.
Andere kenmerken in dit ruimtelijk werk zijn ruimtelijke lichtheid en vanzelfsprekend licht.

“... … … ...”

Dit werk nemt de gebruikelijke ingrediënten van een museale tentoonstelling als uitgangspunt: een kunstwerk aan de muur met een titelplaatje en een lichtbron die het werk belicht. Door een spel van elkaar beïnvloedende betekenissen van elk van deze klassieke tentoonstellingselementen wordt de betekenisverandering van een geprojecteerd lichtblauw vlak veroorzaakt. Het licht is niet langer een technische projectie. Het is niet mogelijk de inhoud van het titelplaatje te geven, daar anders de shock van de betekenisverandering verdwijnt. Het werk is zo geconcipieerd dat de shock bij de toeschouwer ontstaat wanneer hij het titelplaatje leest terwijl hij in het licht van de projectie staat …
Daarom is het werk ook “… … … …” getiteld.
De afmetingen van het werk variëren naargelang de beschikbare ruimte. Een specifiek opstelling was te zien tijdens de Roger Raveel Museum tentoonstelling (22-26 februari 2012)

“... … … ...”
[2009-’11 – projectie, kader, fotografisch beeld, houtskool, titelplaatje – variabele afmetingen – kader:37,5 x 46,5 cm – a.c. 186]

LED one

“Led one” is een ruimtelijke opstelling van een lichtbron en een abstracte summiere afbeelding op de wand. Deze opstelling was net als “... … … ...” te zien in het Roger Raveel Museum van 22-26 februari 2012.

“Led one” —[2012 – LED licht, steun, muur, metalen stippen — 240x200x120cm – a.c. 285]

----------------------------------------------------------------------------------------------------- THE END ----------------------------------------------------------------------------------------------------